وهابی ها مسائلی را که شیعیان به آن اعتقاد ندارند مطرح نموده و یا اعتقادات شیعیان را آن طور که خودشان دوست دارند و به شکل وارونه جلوه می دهند ، و سپس به سمت آن حمله می کنند.
شبهات وهابیت در مورد توسل و طلب نیاز از مردگان و دلایل آن ها نه تنها با اعتقادات شیعیان مکتب اهل بیت (ع) ، بلکه با روایات وارد شده در کتب معتبر اهل سنت نیز کاملا منافات دارد.
شبهات وهابی ها حتی با دین مبین اسلام و سنت پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) نیز به شدت منافات دارد!
«طلب نیاز از مردگان ، از مصادیق شرک است و افراد مدفون در بقیع نیز ، خود نیازمند خدا هستند و نباید به آنها توسل جست.»
۱) وهابیون، آنچه جزء باورهای پیروان اهل بیت علیهمالسلام نیست را، ابتدا به آنها نسبت میدهند و سپس به آن میتازند. در این زمینه ، باید پرسید که مراد از (( طلب نیاز )) چیست ؟ اگر مراد ، طلب نیاز استقلالی باشد ، یعنی موثری را در عرض خداوند باور داشته باشیم و از او تقاضای رفع نیاز کنیم ، این باور مسلماً از مصادیق شرک افعالی است و بین مرده و زنده فرقی نمی کند .
ولی کدام یک از مسلمانان اعم از شیعه و سنی ، به چنین باوری پایبند هستند ؟ حال اگر مراد ، طلب نیاز در طول اراده و مشیت و اذن خدا باشد ، این باوری کاملاً توحیدی است و هیچ محذوری ندارد .
۲) در شرک بودن طلب نیاز با نگاه استقلالی ، چه تفاوتی بین مرده و زنده وجود دارد ؟ طلب نیاز به طور مستقل و موثر دانستن مستقل در عرض خدا ، چه مرده باشد و چه زنده شرک است .
چگونه است که وهابیون ، برای رفع تشنگی به آب و برای رفع گرسنگی به غذا و برای درمان به دارو و پزشک و برای حفظ قدرت به شیطان بزرگ ، آمریکا و … ، متوسل می شوند و آن را شرک نمی دانند و تنها توسل به پیامبر خدا (ص) شرک است.
۳) این نگرش که مردگان از دنیا رفته و نابود شده اند و هیچ اثر و تاثیری ندارند ، بینشی کاملاً ماتریالیستی و الحادی است که در بحث های بعدی بیشتر به آن می پردازیم .
۴) می گویند : (( افراد مدفون در بقیع نیز ، خود نیازمند خدا هستند )) ، می گوییم : چه کسی گفته است اینان از خداوند بی نیازند ؟!
۵) روایت های فراوانی در متون معتبر اهل سنت ، بر جواز و رجحان توسل به پیامبر (ص) ، بعد از مرگ ایشان نقل شده است که در این بخش ، به عنوان نمونه ، یک روایت نقل می شود :
طبرانی در المعجم الکبیر ، به سند صحیح از عثمان بن حنیف نقل می کند که شخصی حاجتی داشت و مکرر به عثمان بن عفان مراجعه می کرد ولی او توجهی نمی کرد ، تا آنکه در میان راه ، عثمان بن حنیف ، راوی حدیث را ملاقات می کند . و موضوع را با او ، در میان می گذارد .
عثمان بن حنیف می گوید : آبی آماده کن و وضو بساز و به مسجد برو و دو رکعت نماز بگزار و بعد از پایان نماز ، پیامبر (ص) را وسیله قرار بده و بگو :
أَللّهُمَّ إِنِّی أَسأَلُکَ وَ أَتَوَجَّهُ إِلَیکَ بِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ (ص) نَبِیِّ الرَّحمَه ، یا مُحَمَّدُ إِنِّی أَتَوَجَّهُ بِکَ إِلی رَبِّی فَتَقضی لِی حاجَتِی …
آن گاه حاجت خود را ذکر کن . عثمان بن حنیف گوید : شخص یاد شده آن اعمال را انجام داد آن گاه به سوی خانه عثمان روان شد بی درنگ دربان آمد و او را نزد عثمان بن عفان برد .
عثمان نیز او را با احترام پذیرفت و حاجتش را به طور کامل برآورد و به او گفت : (( من همین الآن به یاد حاجت تو افتادم ، هر گاه بعد از این حاجتی داشتی نزد ما بیا )) .
عثمان بن حنیف گفت : (( این دستور از من نبوده ، بلکه روزی خدمت پیامبر (ص) ، بودم . نابینایی نزد حضرت آمد و از کوری خود شکایت کرد . حضرت ابتدا به او پیشنهاد کرد که صبر کند ، ولی او نپذیرفت . سپس به او همین دستور را داد و آن شخص ، بعد از انجام دستور ، بینا شد ))
بنابراین ، هم در زمان حیات ظاهری و هم پس از رحلت پیامبر اسلام (ص) به ایشان توسل شده است .
جهت مطالعه بیشتر مقاله شبهه وهابیت در مورد شهادت حضرت فاطمه (س) را مطالعه نمایید
( پندار ها و پاسخ ها ، رضا محمدی ، انتشارات موسسه فرهنگی و هنری مشعر ، ص ۲۳ )
شبهات وهابیت در مورد توسل و طلب نیاز از مردگان کاملا بی اساس می باشد و با روایات وارد شده در کتاب های معتبر اهل سنت ، به شدت منافات دارد .