چرا بسیاری از کارها به بن‌بست می‌خورد؟ چقدر در خوب و بد روزگارمان نقش داریم؟ کارگردان اصلی حوادث کیست؟
چگونه می‌توان از نگاه حسابگرانه در عالم به حسابرسی خود رسید و از فرافکنی مصون ماند و جهت عقربه مقصر یاب که همیشه به سمت دیگران بوده را این‌بار به سوی خود برگرداند؟
پاسخ این سؤالات در بررسی نام مبارک «حسیب» الهی بیان شده است که با شناختی اجمالی از آن نام مبارک الهی می‌توان گام‌ها را درست برداشته و با جهان هستی همراه شد.
نتیجه این که وجود ما مانند چراغی است که شعله‌‌اش با اعمال خودمان تنظیم می‌‌شود.
کتاب هیچ اتفاقی تصادفی نیست با موضوع نگرش اجمالی به اسم مبارک “حسیب” الهی و با رویکرد اخلاقی و کاربردی توسط موسسه فرهنگی مطالعاتی شمس الشموس در ۲۱۵ صفحه به چاپ رسیده است.
قسمت هایی از متن کتاب هیچ اتفاقی تصادفی نیست جهت مطالعه و اطلاع از محتوای این کتاب خدمت شما ارائه می شود:
هرچه در سلوک الی الله برای سالک پیش می آید یا اثر اعمال اوست و یا تقدیری برای امتحان صدق و استقامت. پس سالک در هر مرحله ای با شرح صدر و قلبی مطمئن به تقدیر الهی گام برداشته و هیچ گاه در طی طریق خسته و گله مند نمی شود و زمزمه اش چنین است که: «حَسبِیَ اللهُ رَبِّی»
یکی از برکات «حسیب» در سیر سالک سپردن حقیقی خود به خداست. ممکن است خدا در راستای کمال بنده گاهی بر او قبض بفرستد، گاهی در بسط نوازشش دهد، گاهی دعایش را مستجاب کند، گاهی نکند، زمانی نعمتی را به او بدهد و فردا آن را سلب کند. «تسلیم» شرط سلوک است. باید خود را در دست او رها کرد و با امواج تقدیرش رهسپار شد.
پس اگر هنوز فریاد طلبکاری ما بلند است، ذهن ما درگیر بجا بودن یا نابجا بودن حوادث است و زندگی ما دچار تشویش و به هم ریختگی است معلوم است که هنوز دست هایمان به نشانه تسلیم در مقابل خداوند بالا نرفته و هنوز باور نکرده ایم که هر چیزی که خواسته اوست بجاست!
چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدی است
آن به که کار خود به عنایت رها کنند
همچنین سالک با درک و باور نام «حسیب» می تواند ریشه رذائلی چون قیاس و حسد را در خود از بین ببرد. آنچه خدا به تو نداده و به دیگری داده از روی ظلم نیست بلکه از روی حساب است.
شاید اگر آن نعمت یا حال یا وارده یا مکاشفه یا … را به تو نیز بدهد تو را بلعم باعور کند! رضایت در برابر حساب محبوب شیرین تر است یا فرعون شدن؟
ای تو پناه همه روز مِحن
باز سپردم به تو من خویشتن
درباره آیت الله مرعشی نجفی نقل است: هر وقت مادر به او می گفت پدر را بیدار کند، صورت خود را بر پای پدر می گذاشت و هیچ گاه او را صدا نمی زد.
این کار باعث خوشنودی پدر شده بود و از تواضع فرزندش به قدری راضی بود که او را دعا می کرد. آیت الله مرعشی می فرمود: از برکت دعای پدر و مادر من در زندگی موفق شده ام.
شخصی خدمت مرحوم شیخ جعفر مجتهدی آمد و گفت: مدتی است عیالم مریض است و خود نیز دچار گرفتاری های متعددی شده ام.
آقا تاملی کرده و فرمودند: کسی که رحمش را از خانه دور کند، این چیزها را هم دارد! شما دل پیرمردی از بستگان را شکسته اید و آه او دامنگیر شما شده. تا هنگامی که دل او را به دست نیاوردید گرفتاریتان حل نمی شود.
این شخص با تامل در گذشته ریشه قضیه را پیدا کرد و با به دست آوردن دل پیرمرد گرفتاری هایش یکی پس از دیگری برطرف شد.
کتاب هیچ اتفاقی تصادفی نیست با موضوع نگرش اجمالی به اسم مبارک "حسیب" الهی و با رویکرد اخلاقی و کاربردی توسط موسسه فرهنگی مطالعاتی شمس الشموس به چاپ رسیده است.